Ten film to zaprzeczenie wszelkich stereotypów na temat westernu. W odróżnieniu do
amerykańskiego kina westernowego nie mamy tu do czynienia z bohaterskimi kowbojami,
pilnującymi prawa i sprawiedliwości, którzy szlachetnie tłuką Indian. Tutaj zarówno główny
bohater jak i reszta bohaterów filmu to ludzie zepsuci przez pieniądze do szpiku kości, gotowi
zabić bez skrupułów by tylko zarobić. Główny bohater jest mega tajemniczy, odzywa się niezwykle
rzadko jak na głównego bohatera. To skutkuje tym, że nie wiemy czego się po bezimiennym
kowboju spodziewać. Cały czas byłem zaskoczony tym co wyczynia protagonista, nie mogłem
przewidzieć tego co za chwilę się wydarzy. W amerykańskim i ostatnio w polskim kinie
przewidzenie tego co się za chwilę stanie w filmie to dziecinnie łatwe zadanie. W tym filmie
pierwszy raz od dawna nie miałem pojęcia co wydarzy się za chwilę i nie miałem zielonego
pojęcia jakie może być zakończenie. A finałowy pojedynek jest dramatyczny. Co prawda nie tak
bardzo jak w "Dobry, Zły i Brzydki", bo w tymże filmie poziom dramaturgii w scenie filmowej pobiła
chyba wszelkie rekordy, ale w "Za kilka dolarów więcej" też mieliśmy dramatyczną scenę
pojedynku rewolwerowców. Głównego bohatera mimo wszystko nie dało się nie lubić, a
śledzenie jego poczynań wywoływało różne jak najbardziej pozytywne odczucia, a także
zaskoczenie i momentami emocje. Chwalę ten film, lecz nie dałem mu dychy. Momentami nasz
bohater przypominał mi Chucka Norrisa, albo nieco brutalniejszą wersję Lucky Luke'a. Nasz
bohater miał słuch nietoperza, a wzrok sokoła, gdyż widział wszystko i słyszał wszystko. Był zbyt
perfekcyjny. Potrafił rozstrzelać każdego, w niemal niemożliwych warunkach. Za co minus. W
moim mniemaniu 9/10 zasłużone.